Tebliğname No : KD - 2009/274935
MAHKEMESİ : Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2009
NUMARASI : 2009/801 (E) ve 2009/804 (K)
SUÇ : Hırsızlık - İşyeri dokunulmazlığını bozmak

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine ilişkin Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2009 tarih 801-804 sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 04.10.2012 gün, 9560-42887 sayılı ilam ile;
I- Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan yoksunluğun 5237 sayılı TCY.nın 53/3. maddesi uyarınca yalnızca kendi alt soyundaki kişiler bakımından koşullu salıverilmeyle sona ereceği gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanık N.. B.. müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCY.nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkarılarak yerine “Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” tümcesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde ise; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Oluş, kabul ve dosya içeriğine göre hırsızlık suçunun 05.00-05.30 saatleri arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında suçun geceleyin işlendiğine dair kanıtlar karar yerinde ortaya konulup tartışılmadan 5237 sayılı TCK.nun 143. maddesi ile uygulama yapılarak sanığa fazla ceza verilmesi,
2-Yaşı küçüklüğü nedeniyle ayrı soruşturma yürütülen sanık Hüseyin Köse"nin soruşturmada C.savcısına verdiği ifadesinde suça konu çalınan bilgisayar ile fotoğraf makinesini bıraktıkları yeri jandarmaya gösterdiklerini ifade etmiş olması karşısında bu anlatımın doğruluğu araştırılarak, doğru olduğunun tespiti halinde soruşturmada yapılan kısmi iade nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde yer alan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına onay verip vermediği yakınandan sorularak sonucuna göre hüküm kurulması zorunluluğunun gözetilmemesi,
3- Velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan yoksunluğun 5237 sayılı TCY.nın 53/3. maddesi uyarınca yalnızca kendi alt soyundaki kişiler bakımından koşullu salıverilmeyle sona ereceği gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. B.. müdafisinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan,adı geçen sanıklar hakkındaki hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04/10/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi,” denilerek hükmün kısmen düzeltilerek onanmasına, kısmen bozulmasına karar verildikten sonra Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2012 gün, 2009/274935 sayılı itirazı üzerine, 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın 99. maddesiyle, 5271 Sayılı Yasanın 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 Sayılı Yasaya eklenen Geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
"Oluş, kabul ve dosya içeriğine göre hırsızlık suçunun 05.00-05.30 saatleri arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında suçun geceleyin işlendiğine dair kanıtlar karar yerinde ortaya konulup tartışılmadan 5237 sayılı TCK.nun 143. maddesi ile uygulama yapılarak sanığa fazla ceza verilmesi hırsızlık suçu yönünden bozma nedeni yapılırken aynı gerekçeyle (suçun geceleyin işlendiği sabit olmadığı halde) işyeri dokunulmazlığını bozmak suçu yönünden 5237 sayılı TCK.nun 116/4. maddesi ile uygulama yapılması işyeri dokunulmazlığını bozmak suçu yönünden bozma nedeni yapılması gerekirken TCK.nun 53.maddesi yönünden düzelterek onama kararı verilmesi yasaya aykırı olduğundan; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı buna ilişkin itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 04.10.2012 gün ve 9560-42887 sayılı ilamının tümden KALDIRILMASINA, kaldırılan karar yerine geçmek üzere;
Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığnı bozmak suçlarından yapılan incelemede diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Oluş, kabul ve dosya içeriğine göre hırsızlık suçunun 05.00-05.30 saatleri arasında işlendiğinin anlaşılması karşısında suçun geceleyin işlendiğine dair kanıtlar karar yerinde ortaya konulup tartışılmadan 5237 sayılı TCK.nun 143. maddesi ile uygulama yapılarak sanığa fazla ceza verilmesi,
2-Yaş küçüklüğü nedeniyle ayrı soruşturma yürütülen sanık Hüseyin Köse"nin soruşturmada Cumhuriyet savcısına verdiği ifadesinde suça konu çalınan bilgisayar ile fotoğraf makinesini bıraktıkları yeri jandarmaya gösterdiklerini ifade etmiş olması karşısında bu anlatımın doğruluğu araştırılarak, doğru olduğunun tespiti halinde soruşturmada yapılan kısmi iade nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 168. maddesinde yer alan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına onay verip vermediği yakınandan sorularak sonucuna göre hüküm kurulması zorunluluğunun gözetilmemesi,
3- Velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan yoksunluğun 5237 sayılı TCY.nın 53/3. maddesi uyarınca yalnızca kendi alt soyundaki kişiler bakımından koşullu salıverilmeyle sona ereceği gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. B.. müdafisinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, adı geçen sanık hakkındaki hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, karar verilmek suretiyle Dairemizin 04.10.2012 gün ve 9560-42887 sayılı bozma ilamınını istem gibi DÜZELTİLMESİNE, 17.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.