.......
Davacı ..., trafik kazasında ölen ... sigortalısının hak sahiplerine bağlanan aylık ve yapılan harcamaların davalı sürücü ile diğer davalı tescil maliki şirketten rücuan tahsilini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde isteği kımen hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı Kurum avukatı ile davalı limitet şirket avukatı ve yargılama aşamasında ölen davalı sürücü mirasçılarından ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı sürücü ... mirasçısı ... ile davalı şirket avukatının tüm , davacı kurum avukatının ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Dava, ilk peşin aylık ve cenaze giderinin %100’ünün 1479 sayılı Yasanın 63. maddesine göre davalılardan tahsili istemine ilişkindir.Gerek ceza davasında alınan adli tıp raporunda gerekse hak sahipliği davasına dayanak kılınan kusur raporunda davalı sürücüye %100 kusur izafe edilmiş, temyize konu eldeki davada da anılan sürücü %100 kusurlu sayılmıştır. Diğer taraftan,..... esasında açılıp 11.06.2004 tarihinde 2004/324 karar sayılı ilamla sonuçlanan hak sahipliği tazminat davasına dayanak kılınan hesap raporunda; %100 kusura göre haksahibi eşin maddi zarar tavanı 25.410,42 TL, haksahibi çocuğun maddi zarar tavanı ise 2164 TL olarak belirlenmiş, haksahibi eş yönünden 16.250 TL’nin haksahibi çocuk yönünden ise tavan zararının tamamı olan 2164 TL’nin tahsiline karar verilmiştir. Mahkeme, temyize konu eldeki davada , haksahipliği dosyasındaki tavan zararlarını esas alarak eşe bağlanan ve davaya konu edilen 8697,25 TL ilk peşin aylığın bakiye tavan zarar içerisinde kaldığı gerekçesi ile kabulüne , çocuk yönünden ise bakiye tavan zararı bulunmadığını gerekçe göstererek onun yönünden davaya konu edilen 3746,92 TL’nin reddine karar vermiştir.
Kural olarak, davacı ...’a, anılan maddeye göre tanınan rücu hakkının, halefiyet ilkesine dayandığına ilişkin yasada açık bir hüküm bulunmaması nedeniyle kanundan doğan bağımsız bir rücu hakkı niteliğindedir. Böyle olunca da; artık, sigortalının ya da hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebilecekleri tazminat miktarının hesap edilmesine, tazmin sorumlularının sigortalı ya da hak sahiplerine yapmış oldukları ödemelerin düşülmesine gerek bulunmamaktadır.
Somut olayda davalı sürücünün %100 kusurlu sayılmasına ilişkin mahkeme yaklaşımında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak , yukarda açıklanan ilke ve esaslar doğrultusunda haksahibi çocuk yönünden davaya konu edilen 3746,92 TL’nin
./..
-2-

tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine hükmedilmesi, keza, cenaze gideri ödeme tarihinin 14.04.2001 tarihi olmasına ve dilekçede de aynı tarihten itibaren yasal faiz talep edilmesine rağmen 14.04.2004 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki, bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) nolu bendinin silinerek yerine “1- Davanın kabulüyle 12.444,17 TL ilk peşin aylığın 07.02.2001 tarihinden işleyecek yasal faiziyle, 60 TL cenaze giderinin 14.04.2001 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline “ hükmünün yazılmasına , kısa kararın bu şekilde düzeltilmesine , (2) nolu bentte yer alan “472,89 “ rakamlarının silinerek yerine “675,23” rakamlarının yazılmasına , (3) nolu bentte yer alan “davanın kabul ve red oranına göre 157,08 TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı kuruma verilmesine , bakiye 67,32 TL yargılama giderinin davacı kurum üzerinde bırakılmasına “hükmünün silinerek yerine “davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı kuruma verilmesine , (4) nolu bendin tamamen silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına , (5) nolu bentte yer alan “1.050,87” rakamlarının silinerek yerine “1450,42” rakamlarlının yazılmasına , (6) nolu bendin tamamen silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına, kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.

.......