Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/75 Esas 2021/461 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/75
Karar No: 2021/461
Karar Tarihi: 26.01.2021

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/75 Esas 2021/461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 8. Tüketici Mahkemesi tarafından verilen bir karar istinaf edildi ve Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi tarafından esastan reddedildi. Davacı vekili bu kararın Yargıtay incelemesi için başvurdu. Ancak, kararın temyiz sınırı altında kalan bölümünün kesin nitelikte olduğu, dolayısıyla temyiz edilemeyeceği belirtildi. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi uyarınca temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir karar verilmesi gerektiği, ancak Yargıtay'ın da bu yolda karar verebileceği vurgulandı. Sonuç olarak, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden reddedilmesine karar verildi ve dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderildi. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi de dikkate alındı.
Kanun Maddelerinin Açıklaması:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 362/1-a. maddesi: Hükümlerin kesin nitelikte olacağı meblağ sınırını belirtir.
- 6100 sayılı HMK'nın 346/2. maddesi: Kesin hükümlerle ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'nin vereceği kararı açıklar.
- 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi: Temyiz sınırı altında kalan kesin hükümlerle ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'nin vereceği kararı düzenler.

11. Hukuk Dairesi 2021/75 E. , 2021/461 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 8. Tüketici Mahkemesince verilen 22.11.2018 tarih ve 2015/582 E- 2018/405 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 19.11.2020 tarih ve 2019/921 E - 2020/1187 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 19.11.2020 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 72.070,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK"nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, davaya konu alacağın dava dilekçesinde fazlaya dair haklar saklı tutulmak kaydı ile 2.000,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminat talep ettiği, gerek dava dilekçesindeki beyanlar ve gerekse dosyada yaptırılan bilirkişi incelemesinde davacının 10.000 EURO ve 30.000,00 TL maddi zararının bulunduğunun belirlendiği, davanın açıldığı 06.04.2015 tarihi itibarıyla davanın toplam değerinin (10.000 EURO’nun dava tarihinde 1 EURO: 2,8290 TL olduğundan TL karşılığı 28.290,00 TL’dir) 58.290,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi olmak üzere 63.290,00 TL olduğu, bu durumda reddedilen miktarın temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 26.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.