1. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/17722 Karar No: 2014/2173 Karar Tarihi: 11.02.2014
Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/17722 Esas 2014/2173 Karar Sayılı İlamı
1. Hukuk Dairesi 2013/17722 E. , 2014/2173 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada: Davacı, asıl ve birleştirilen davasında mirasbırakanın maliki olduğu 153 parsel sayılı 31.600 m² miktarındaki tarla vasıflı taşınmazın 8.000 m²"lik bölümünü davalı oğlu Ramazan"a temlik ettiğini; 819 parsel sayılı 39.400 m² büyüklüğündeki tarla vasfındanki taşınmazının 5.000"er m²"lik bölümünü ise davalı oğulları ...., 10.000 m²"lik bölümünü de davalı kızı ..."ye paylaştırma kastıyla temlik ettiğini, ne var ki mirasbırakanın ani ölümü nedeniyle paylaşımın yapılamadığını ileri sürerek, 189 parsel sayılı taşınmazın temlik dışı 14.400 m²"lik bölümünün kendisine verilmesi aksi halde taşınmazın tamamının mirasçılar arasında paylaştırılmasını, 153 parsel sayılı taşınmaz bakımından ise davalı ..."a temlik edilen bölümün tapusunun iptal edilmesi, kalan bölüme ilavesiyle mirasçılar arasında eşit şekilde paylaştırılmasını istemiş, bilahare her iki taşınmaz yönünden miras payı oranında iptal tescil isteğinde bulunmuş, 153 parsel yönünden ise muvazaa iddiasına dayanmıştır. Davalılar, iddiaların asılsız olduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, muvazaa iddiasına dayanılmadığı, iddianın ispatlanamadığı gerekçesi ile asıl ve birleştirilen davaların reddine karar verilmiştir. Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, muvazaa iddiasının kanıtlanamadığı saptanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru olduğuna göre; davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 0.90-TL bakiye onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.