Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/255 Esas 2022/470 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2016 tarihli ve 2016/118 Esas, 2016/243 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2021 tarihli ve 2021/17988 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.12.2021 tarihli ve 2021/135202 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, somut olayda, sanık hakkında cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonucunda kasten yaralama suçundan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de sanık hakkında değişen suç vasfına göre uzlaştırma hükümlerinin uygulanmasına engel olan cebir, tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçları yerine kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesi sebebiyle, yaralama suçu yönünden uzlaştırmaya engel olan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 'uzlaşma' başlıklı 253/3. maddesinde yer alan "...Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemenin uygulama olanağının kalmadığı, bu hâli ile kasten yaralama yönünden 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:


TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından 5237 sayılı TCK’nin 102/1.1 cümle, 43/1, 109/2 ve 53/1. maddeleri gereğince kamu davasının açıldığı, kovuşturma aşamasında ise cinsel saldırı suçundan beraat kararı verilip sanığın eyleminin kasten basit yaralama suçunu oluşturduğunun kabul edildiği, sanığa atılı eylemin bu hali ile 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi gereği uzlaşma kapsamında bulunduğu anlaşılmakla; taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekmektedir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkında kasten basit yaralama suçundan ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2016 tarihli ve 2016/118 Esas, 2016/243 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.01.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.