Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2019/4295 Esas 2019/10714 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Kapama ceviz bahçesi niteliğindeki ... ili ... ilçesi ... köyü 121 ada 7 parsel sayılı taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde ve tespit edilen bedelin davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Mahkemece verilen ilk karara ilişkin bozma ilamında maddi hata sonucu hükmün taraf vekillerince temyiz edildiği belirtilmiş ise de bu hususun davalı taraf için kazanılmış hak oluşturmayacağı ve hükmün davacı idare ile davalılardan ... vd. vekillerinin temyizi üzerine bozulduğu, bahsi geçen davalılar haricinde kalanlar tarafından temyiz edilmediği gözetilmeksizin, bozma sonrası davacı idare yararına usuli kazanılmış hak ilkesi ihlal edilmek suretiyle belirtilen kararı temyiz etmeyen davalılar yönünden fazla bedele hükmedilmesi,
2-Bozma kararı sonrası oluşan fark bedelin 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunun 7139 sayılı Yasa ile değişik 10. maddesi uyarınca kararın kesinleşmesine kadar, kesinleşen karara göre davalıya ödenmek üzere 3"er aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verildiğinden, fark bedel davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, aynı yasanın 10/9. fıkrası uyarınca işletilecek yasal faizin bitiş tarihinin kararın kesinleşme tarihi olması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar tarihine kadar yasal faiz işletilmesine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.