Esas No: 2021/1821
Karar No: 2022/3452
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/1821 Esas 2022/3452 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kırklareli 1. Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin kenevir ekmesi suçundan mahkumiyetine hükmetti. Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden verilen mahkûmiyet hükmünün geri bırakılması kararının reddedildiğini ve sanığın kenevir ektiği kabul edildiğini belirtti. Ancak, sanığın kişisel kullanımı için gerekli miktardan fazla kenevir ekmesi nedeniyle, hükmün bozulmasına karar verildi. Kararda 2313 sayılı Kanun'un 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesi ve \"23/5. maddesi gereğince\" ibaresine atıfta bulunuldu. Bu kanun maddesi, esrar elde etmek amacıyla kenevir ekenlerin cezalandırılacağına dair hükümler içermektedir.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : KIRKLARELİ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden verilen mahkûmiyet hükmünün geri bırakılması kararı, sanık tarafından yapılan itirazın reddi üzerine 13.01.2016 tarihinde kesinleşmiş olduğundan, bu husus inceleme dışı tutulmuştur.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tutanağı içeriğine, dosyadaki diğer bilgi ve belgelere göre, sanığa ait ikametin bahçesinde dikili olarak ele geçirilen farklı boylarda toplam 59 kök kenevirden olgunlaştıklarında elde edilecek esrarın, kişisel kullanımı için gerekli miktardan fazla olduğu, sanığın 2313 sayılı Yasa'nın 6545 sayılı Yasa'yla değişik 23. maddesinin 5. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen esrar elde etmek amacıyla kenevir ektiğinin kabulü gerekirken, aynı Yasa'nın “23/5. maddesi gereğince” denilerek hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 17.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
