MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Müştekiler vekilinin sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında verilen hükümler yönünden temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
Köy merasına tecavüz suçundan açılan davada, suçtan doğrudan zarar görmeyen köy halkından şikayetçi ... ve ..."in davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; şikayetçiler vekilinin temyiz isteminin CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık ..."ın temyiz talebine hasren yapılan incelemede;
Sanığın aşamalarda korucu olarak geçimini sağladığını, çiftçilik yapmadığını, suça konu merayı kullanmadığını beyan etmesi karşısında,mahkemece mahallinde teknik bilirkişi yanında tarafsız yerel bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak, sanığın suça konu meraya tecavüzünün bulunup bulunmadığı tecavüzün ne şekilde gerçekleştiği, kesin biçimde saptanıp sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
a- Sanık hakkında doğrudan tayin edilip TCK.nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanan gün para cezası, TCK.nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL"den 240 TL adli para cezasına çevrilmesi gerektiği halde, hükmün a) 1-d bendinde sehven 144 TL adli para cezası olarak gösterilmesi,
b- Kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezası ertelenen sanık hakkında TCK.nın 53/4. maddesi uyarınca anılan maddenin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmolunmayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.