Esas No: 2019/8508
Karar No: 2022/4459
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/8508 Esas 2022/4459 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/8508 E. , 2022/4459 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Her ne kadar tebliğnamede sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik de görüş belirtilmiş ise de; sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebi bulunmadığından inceleme dışı tutulmuş, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanığın, katılandan aldığı senetlerde tahrifat yapmak suretiyle bedellerini yükselterek katılan aleyhine icra takibi başlattığı iddia ve kabul edilen somut olayda;
5237 sayılı TCK'nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, dosya kapsamına göre, suça konu senetlerin farklı tarihte düzenlendiğine dair delil bulunmadığı ve aynı anda icra takibi başlatılmak suretiyle kullanıldığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nin 43. maddesi kapsamında zincirleme suç koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, zincirleme şekilde işlenmiş resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nin 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından tamamen çıkarılması; hüküm fıkrasının B bendinin 3. paragrafındaki “2 yıl 7 ay 7 gün” ibaresinin çıkartılıp yerine “2 yıl 1 ay” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.