MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada......Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/04/2014 tarih ve 2012/91-2014/91 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi..... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 187813 sayılı ".....i 1969+ Şekil" ve 2008/04245 sayılı ......+ ....l" ibareli markaları adına tescil ettirdiğini, davalının "....Evi" ibaresini 43. sınıfta tescil ettirdiğinin ve hamur işi üretim ve satışını yaptığının tespit edildiğini, tespit dosyasına ibraz edilen raporda davalı iş yerinde baklava, börek vb. unlu mamullerin satışının yapıldığı bir reyonun mevcut olduğunun ifade edildiğini, ancak davalının 30. sınıf tescilinin bulunmadığını, bu eylemin müşteriler nezdinde iltibas, müvekkilinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunu ileri sürerek haksız rekabet ve marka hakkına tecavüzün tespitini, önlenmesini, 10.000 TL manevi, şimdilik 5.000 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı- karşı davacı vekili, müvekkilinin.... nezdinde "......i", "....." ibareli markaları tescil ettirdiğini, satışların tescilli bu markalara dayandığını, müvekkilinin 43. sınıfta tescilli markalarını kullandığını, ".." markalı bir ürün satılmadığını savunarak davanın reddini istemiş, karşı davasında da; karşı davalı adına tescilli 187813 sayılı ".....1969 Şekil" ibareli markanın kullanılmadığını ileri sürerek anılan markanın hükümsüzlüğünü, davacı- karşı davalının "...." ibaresini 43. sınıf hizmetlerde kullanmasının müvekkilinin markalarına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek de tecavüzün tespiti ile menini talep ve dava etmiştir.
Karşı davalı vekili, tescilli markanın ayırdedici karakterini değiştirmeden markanın farklı unsurlarla kullanılabileceğini, müvekkilinin 43. sınıflarda hizmet vermediğini savunarak karşı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi kök ve ek raporları ile tüm dosya kapsamına göre, davacı-karşı davalının, karşı davada hükümsüzlüğü talep edilen marka kullanımına ilişkin somut kullanım delili sunmadığı, karşı davadaki marka hakkına tecavüz iddiası hakkında ise davacı karşı davalının tescilli markalarındaki esas unsurun "......" ibaresi olduğu, davacı-karşı davalının bu ibareyi markası çerçevesinde kullandığı, "......... + şekil" ibareli markalara tecavüzün oluşmadığı, asıl davada, davacının tescilli markalarının
tecavüz ve haksız rekabet iddiası mevcut ise de, tespit dosyasında düzenlenen bilirkişi raporunda görüldüğü ve yine dosyaya sunulan davalının kullanımına ilişkin görselleri de gösterir broşürde mevcut olduğu üzere, davalının tüm ürünlerinde “.....1988 .....” ve "......Evi 1988” markalarının kullanıldığı, ..... veya .....i şeklinde bir kullanımının mevcut olmadığı, davalının kullanımının yiyecek içecek hizmetleri ile ilgili alanda yer aldığı ve tescilli markasını kullanması sebebiyle de davacı markasına tecavüz ve haksız rekabet fiillerinin gerçekleşmediği, dolayısıyla bu fiillere bağlı istediği tazminat taleplerinin de yerinde olmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulü ile davacı-karşı davalı adına tescilli...... sayılı ve "..... 1969 + şekil" ibareli markanın 556 sayılı KHK 42/1-c ve 14. maddesi gereğince hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, karşı davadaki diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, her nekadar 556 sayılı KHK"nın 42/1-c bendi Anayasa Mahkemesi"nin 09.04.2014 gün 147/75 sayılı kararı ile iptal edilmiş ise de mahkeme kararının aynı KHKnın 14. maddesi uyarınca dava konusu markanın bahsi geçen hizmetler bakımından iptal ve sicilden terkini olarak anlaşılacağının tabi bulunmasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.