Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19877 Esas 2022/3520 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/03/2018 tarihli 2016/312 esas ve 2018/117 sayılı kararı
2- a) İstinaf başvurusunun esastan reddi; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 12/09/2018 tarihli 2018/1074 esas ve 2018/1787 sayılı kararı (sanık ... hakkında)
b) İlk derece mahkemesinin mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak yeniden mahkûmiyet; Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 12/09/2018 tarihli 2018/1074 esas ve 2018/1787 sayılı kararı (sanık Adbulhadı hakkında)

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde:
Yüze karşı tefhim edilen hükmün sanık müdafii tarafından 19.09.2018 tarihinde temyiz edilmesinden sonra, tutuklu sanığın Ceza İnfaz Kurumundan gönderdiği 13.09.2018 ve 10.10.2018 tarihli dilekçeler ile "12.09.2018 tarihinde mahkemenizden almış olduğum 10 yıl hapis cezamın onaylanmasını istiyorum." şeklindeki beyanının, temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olması sebebiyle 21.09.2018 tarihli ek karar ile sanık müdafiinin temyiz talebinin reddine karar verilerek, sanık hakkındaki mahkûmiyet hükmünün 09.10.2018 tarihinde kesinleştirildiği; ek kararın sanık müdafiine 01.10.2018 tarihinde tebliğ edildiği halde, sanık veya müdafii tarafından ek karara yönelik temyiz talebi bulunmadığı anlaşıldığından, dosyanın İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde:
CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
27.06.2016 tarihli olay tutanağına göre; Aramex isimli kargo firması çalışanlarının, Suudi Arabistan Ülkesine gönderilmek üzere teslim edilen gönderilerden şüphelenmeleri üzerine firma sahibine haber verdikleri, bunun üzerine firma sahibi tarafından gönderiler açılıp suça konu uyuşturucu maddelerin ele geçirildiği, akabinde kolluk görevlilerine, daha sonra da Cumhuriyet savcısına bilgi verildiği ve Cumhuriyet savcısı tarafından 5271 sayılı CMK'nın 129. maddesi uyarınca postada elkoyma koruma tedbirine karar verildiği anlaşılmakla, CMK'nın 129. maddesine aykırı olarak gönderilerin açılmasından sonra Cumhuriyet savcısına bilgi verilip postada elkoyma koruma tedbine başvurulmasının hukuka aykırı olduğu, hukuka aykırı arama sonucu ele geçirilen uyuşturucu maddelerin ''suçun maddi konusu'' ve ''suçun delili'' olarak hükme esas alınamayacağı gözetilerek, somut olayda suçun maddi konusunun bulunmaması nedeniyle suçun unsurları oluşmadığından, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olup, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 12/09/2018 tarihli, 2018/1074 esas ve 2018/1787 sayılı kararı hukuka aykırı bulunduğundan, 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre bozmanın temyizden vazgeçen sanık ...'e CMK’nın 306. maddesi gereğince SİRAYETİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine,
21.03.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.