MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanıklar ... ve ... savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/11/2014 tarihli tebliğnamesi ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında 765 sayılı TCK"nin 499/1. maddesi uyarınca kamu davası açıldığı, anılan suçun 5237 sayılı TCK’ya göre yağma suçunun yanında, katılan ...’e yönelik 5237 sayılı TCK"nin 109/2-3-a-b maddesine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu da oluşturduğu, sanıklar hakkında, katılan ...’e karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan herhangi bir karar verilmediği anlaşıldığından; anılan dava ile ilgili mahalinde her zaman karar verilmesi olanaklı görülmüştür.
I-Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Akaryakıt alım-satım işiyle uğraşan sanık ...’ın, olay tarihi öncesinde akaryakıt sattığı Ereğli ilçesinde petrol işleten katılan ... ve babası ...’den 110.000 TL alacağını tahsil edememesi üzerine diğer sanıkları azmettirip, katılan ...’i 11.08.2002 tarihinden 05.09.2012 tarihine kadar alıkonulmasını sağlayıp, katılanı öldürmekle tehdit etmek suretiyle katılanın babası ...’den 110.000 TL parayı ödemesinin talep edildiği olayda, sanık ...’ın alacağı tahsil amacıyla hareket ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Yasanın 150/1, 106/2.a-c, 38. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı süresinin, suç tarihleri olan 11.08.2002-05.09.2002 ile inceleme tarihine göre geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Hükmedilen cezaların sürelerine göre, sanıklar ... ve ... savunmanınca yapılan duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince REDDİNE,
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Sanıklar tarafından, yakınan ...’e karşı birden fazla kişiyle birlikte, silahla, konutta ve geceleyin gerçekleştirilen yağma eylemlerine uyan TCK’nin 149/1. maddesinin (c) bendinin yanı sıra (a), (d) ve (h) bentleri ile de uygulama yapılıp, aynı kanunun 61.maddesine göre temel ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından anılan husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... savunmanlarının ve sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.