Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/18346 Esas 2015/136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada..... Tüketici Mahkemesi’nce verilen 07.05.2014 tarih ve 2013/1170-2014/820 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı banka arasında bireysel kredi sözleşmesi imzaladığını, davalının kredi sözleşmesine istinaden haksız yere müvekkilinden dosya masrafı aldığını ileri sürerek müvekkilinden tahsil edilen masrafların iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının kullandığı kredinin ticari kredi olduğunu, işyeri satınalmak için kullanıldığını, Tüketicinin Korunması Hakında Kanun"a tabi olmadığını, görevli mahkemenin Ticaret Mahkemeleri olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre davacı ile davalı banka arasında konut kredisi sözleşmesi yapıldığı, 27/12/2007 tarihli ....... Bireysel Krediler Ödeme Tablosu"nda sözleşmenin eki olarak düzenlenen belgede krediyi veren bankanın ..... Ticari Şubesi ve kredinin türünün işyeri destek kredisi olduğunun yazılı bulunması, ipotek konulan taşınmazın niteliğinin dükkan olması, konut kredilerinin.... ve...."den muaf olmasına rağmen davacının kullandığı krediden tahsil edilmesi, kredi miktarının 1.500.000 TL olması, ödeme tablosunda kredinin işyeri kredisi olarak gözükmesi nedenleriyle davaya konu kredinin ticari maksatla alındığı, kredi sözleşmesinin tüketici kredisi niteliğinde bulunmadığı, görevli mahkemenin Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.