Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2041 Esas 2022/4496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İTİRAZ EDİLEN DAİRE KARARI : Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 15.05.2019 tarihli, 2017/3115 Esas ve 2019/4751 Karar sayılı onama kararı

Sanık ...'nun resmi belgede sahtecilik suçundan iki kere mahkumiyetine ilişkin Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.10.2014 tarihli, 2014/39 Esas, 2014/590 Karar sayılı ilamının, sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 11. Ceza Dairesi tarafından verilen 15.05.2019 tarihli, 2017/3115 Esas ve 2019/4751 Karar sayılı 'onama' kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.02.2022 tarih ve 2021/152111 sayılı itiraz yazısı ile sanık lehine itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK'nin 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin, sanık ... hakkında, Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.10.2014 tarihli, 2014/39 Esas ve 2014/590 Karar sayılı ilamı ile 'resmi belgede sahtecilik' suçundan verilen iki ayrı mahkumiyet hükmüne ilişkin 15.05.2019 tarihli, 2017/3115 Esas ve 2019/4751 Karar sayılı 'onama' kararının KALDIRILMASINA,
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Belgede sahtecilik suçlarında suçun konusu belge olup korunan hukuki yarar kamu güvenidir ve suçun geniş anlamda mağduru toplumu oluşturan bireylerdir. Nitekim belgede sahtecilik suçlarına ilişkin TCK'nin 204-212. maddeleri, Kanunun, Kamu Güvenine Karşı Suçlar bölümünde yer almaktadır. Bununla birlikte belgede sahtecilik suçunun işlenmesiyle haksızlığa uğrayan gerçek ve tüzel kişilerin suçtan zarar görmeleri mümkündür. Belgede sahtecilik suçunun işlenmesi nedeniyle farklı kişilerin çıkarlarının zedelenmiş olması suçun bu öncelikli niteliğini değiştirmeyeceği gibi zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasına da engel değildir. Sanıktan temin edilen ve farklı kişiler adına düzenlenen sürücü belgelerinin farklı tarihlerde düzenlendiği ancak sanığın aynı suç işleme kararı ile hareket ettiği dosya kapsamından anlaşılmakla sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasanın 43/1. maddesi gereğince zincirleme olarak işlenmiş tek resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilmeden, iki ayrı resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
2)Tekerrüre esas alınan İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/80 Esas ve 2010/69 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında yağma suçundan hüküm bulunmadığı, tekerrüre esas alınması gereken suçun aynı ilamdaki 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan verilen 10 ay hapis cezası olduğunun gözetilmemesi yasaya aykırı,
3)5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.