MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının tedbir talebi hakkında İstanbul 13. Aile ve İstanbul 4. Çocuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığınca şiddet mağdurları ... ..., ... ve ... ... hakkında 6284 sayılı Kanunun 5/3. maddesi gereğince 5395 sayılı Kanunun 5/1-a ve c fıkraları gereğince mağdurlar hakkında bakım ve şüpheliler şiddet uygulayan ... ve ... hakkında danışmanlık tedbirine karar verilmesi talebinde bulunulması sonucunda:
İstanbul 13. Aile Mahkemesince, talebin 5395 sayılı Kanuna ilişkin olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
İstanbul Anadolu 4. Çocuk Mahkemesi tarafından ise 6284 sayılı Kanun gereğince aile mahkemesinin görevli olduğu gerekçesi ile karşı görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosya kapsamından, hakkında koruma kararı verilmesi istenen küçüklerin herhangi bir suçun faili olmadığı anlaşılmaktadır.
2828 sayılı Kanunun 22. maddesinde "Korunmaya muhtaç çocukların reşit oluncaya kadar bu Kanun hükümlerine göre kurumca kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp yetiştirilmeleri ve bir meslek sahibi edilmeleri hususundaki gerekli tedbir kararı yetkili ve görevli mahkemece alınır." hükmüne yer verilmiştir.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5/1-c maddesi de "bakım tedbiri, çocuğun bakımından sorumlu olan kimsenin herhangi bir nedenle görevini yerine getirememesi halinde, çocuğun resmî veya özel bakım yurdu ya da koruyucu aile hizmetlerinden yararlandırılması veya bu kurumlara yerleştirilmesine" şeklindedir.
Koruma kararı verilmesi istenen mağdur çocuklar, 5395 sayılı Kanunun 3. maddesinde belirtilen suça sürüklenen çocuklardan da değildir.
6284 sayılı Kanunun 1/1. maddesi hükmü "Bu Kanunun amacı; şiddete uğrayan veya şiddete uğrama tehlikesi bulunan kadınların, çocukların, aile bireylerinin ve tek taraflı ısrarlı takip mağduru olan kişilerin korunması ve bu kişilere yönelik şiddetin önlenmesi amacıyla alınacak tedbirlere ilişkin usûl ve esasları düzenlemektir.", 2/1-d)maddesi hükmü "Şiddet: Kişinin, fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik açıdan zarar görmesiyle veya acı çekmesiyle sonuçlanan veya sonuçlanması muhtemel hareketleri, buna yönelik tehdit ve baskıyı ya da özgürlüğün keyfî engellenmesini de içeren, toplumsal, kamusal veya özel alanda meydana gelen fiziksel, cinsel, psikolojik, sözlü veya ekonomik her türlü tutum ve davranışı" 2/1-c maddesi hükmü "Hâkim: Aile mahkemesi hâkimini", 5/3 maddesi hükmü "Bu Kanunda belirtilen tedbirlerle birlikte hâkim, 3/7/2005 tarihli ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununda yer alan koruyucu ve destekleyici tedbirler ile 4721 sayılı Kanun hükümlerine göre velayet, kayyım, nafaka ve kişisel ilişki kurulması hususlarında karar vermeye yetkilidir." şeklindedir.
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev Ve Yargılama Usûllerine Dair Kanunun 6. maddesine göre bedensel ve zihinsel gelişmesi tehlikede olan veya manen terk edilmiş durumda bulunan küçüğü ana ve babadan alıp, bir aile ya da kuruma yerleştirmeye ilişkin tedbirlerin aile mahkemesince alınabileceği hükme bağlanmıştır. Benzer şekilde 2828 sayılı Kanun uyarınca korunmaya muhtaç çocuklar hakkında koruma kararı alma, koşullarının varlığı halinde korunma kararının uzatılması ve korunma kararının kaldırılmasına ilişkin karar verme 4787 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 18.01.2003 tarihinden itibaren aile mahkemesinin görev alanına girmiştir.
Somut olayda, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının suç mağduru çocuklar ve şiddet uygulayan veliler hakkında, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 5/3. maddesi gereğince tedbir uygulanması talep edilmiş olup buna göre uyuşmazlığın aile mahkemesince görülüp sonuçlandırılması gerekir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 13. Aile Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 14/06/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.