Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/2984 Esas 2015/14730 Karar Sayılı İlamı

4733 sayılı ... Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna muhalefet suçundan sanık ..."nun, aynı Kanunun 8/4 (5 kez), 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 80 Türk lirası adlî para cezası (beş kez) ile cezalandırılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2012 tarihli ve 2010/366 esas, 2012/1391 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 05/03/2013 tarihli ve 2010/366 esas, 2012/1391 sayılı ek kararına yapılan itirazın reddine dair ...Ağır Ceza Mahkemesinin 25/05/2013 tarihli ve 2013/844 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 13.01.2015 gün ve 2257 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 gün ve KYB. 2015-22822 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk yargılamada görev alan hâkim Sadullah Güler’in yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararda da görev almış olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gerekçeli kararın, sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21.maddesi gereğince tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, anılan Kanun"un 21.maddesi ile Tebligat Tüzüğü"nün 28.maddesinde belirtilen esaslara uyulmadığı, tebligatta muhatabın adreste bulunmama sebebinin gösterilmemesi nedeniyle gerekçeli karar tebliğinin usulüne uygun olmadığı ve kararın henüz kesinleşmediği anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
II- Sanık müdafiinin 07.02.2013 günlü temyiz talebine ilişkin tebliğnamede görüş bulunmadığından bu hususta ek tebliğname düzenlendikten sonra iade edilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, sanığın tutuklu kaldığı süre dikkate alındığında cezasının infazı durdurularak, başka bir suçtan hükümlü veya tutuklu bulunmadığı taktirde bu suçtan TAHLİYESİNE, 06/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.