20. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5890 Karar No: 2019/1132 Karar Tarihi: 25.02.2019
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/5890 Esas 2019/1132 Karar Sayılı İlamı
20. Ceza Dairesi 2018/5890 E. , 2019/1132 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : a)Mahkûmiyet; Gebze 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22/05/2018 tarih 2017/294 esas ve 2018/163 sayılı kararı b)İstinaf başvurusunun esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 15.10.2018 tarih 2018/1902 esas ve 2018/2187 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle temyiz edenin sıfatı, başvuru süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğinin, 08/03/2018 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 7079 sayılı Kanun"un 94. maddesi ile 5271 sayılı Kanun"un 299/1-1. cümlesine getirilen değişiklik uyarınca; takdiren reddine karar verilerek duruşmasız inceleme yapılmıştır. 5271 sayılı CMK.nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile aynı kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde suç vasfında hataya düşüldüğünü, ele geçen madde kullanım sınırlarında olduğunu, eksik inceleme ile yeterli delil olmadan haksız karar verildiğini, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, TCK’nın 188/4-b maddesinin uygulanması koşullarının oluşmadığını, arama kararı yasal olmadığından ele geçen uyuşturucu maddenin hükme esas alınamayacağını, tanıkların kollukta baskı altında verdiklerini iddia ettikleri ifadelerini mahkeme huzurunda değiştirdikleri ve sanığı teşhis işlemini de aynı sebeple kabul etmediklerini beyan ettikleri ve bu hali ile hükme esas alınamayacağını, hükmedilen adli para cezasının ve sanık hakkında birden fazla uyuşturucu ticareti suçundan mahkûmiyet kararı verilmiş olmasının yasal ve yerinde olmadığını belirtmeleri karşısında temyiz isteminin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede; Mahkûmiyete dayanak kolluk beyanlarının sahibi tanıkların, karakolda baskı yapıldığı için sanık aleyhine ifade verdiklerini belirtmelerine karşın, ifadelerinin müdafii huzuru ile alındığı ifade tutanaklarından anlaşıldığından, tebliğnamedeki kolluk görevlileri dinlenmeden hüküm kurulmuş olması nedeniyle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK 302/1 maddesi gereğince, sanık ve müdafiinin TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.