MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada..... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/06/2014 tarih ve 2013/304-2014/152 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin 05, 29. sınıftaki mallar yönünden yaptığı “.....” ibareli marka başvurusuna, müvekkilinin “....” ibareli muhtelif tanınmış markalarını mesnet göstererek yaptığı itirazın,........ tarafından reddedildiğini, oysa markaların karıştırılma ihtimaline yol açacak ölçüde benzer olduklarını, müvekkiline ait markalarla seri marka izlenimi oluşturduğunu, davalının kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, ... kararının iptaline, marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüz sayılmasına ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, başvuru markası ile itiraz gerekçesi markalar arasında, 556 sayılı KHK’nın 8/1 (b) m. anlamında karıştırma ihtimaline yol açacak ölçüde görsel, kavramsal ve sesçil bir benzerlik bulunmadığı, davacı vekili müvekkili markalarının tanınmış markalar olduğunu ileri sürerek KHK’nın 8/4 maddesindeki genişletilmiş korumadan yararlanmak istemiş ise de, markaların birbirlerinden yeteri kadar farklı olması / benzer olmaması, markaya konu ibarenin tanımlayıcı içeriği karşısında böyle bir ihtimalin bulunmadığı, bu haliyle başvuruya itirazın reddine dair... kararının yerinde olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve dava konusu başvuru ile davacı markasını oluşturan işaretler arasında 556 sayılı KHK 8/1 (b) bendi anlamında benzerlik bulunmadığına dair mahkeme gerekçesinin isabetli bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.