14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 14.04.2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 07.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak açılan ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan ...’dan olan alacağının tahsili için 314, 594 (yeni 124 ada 8 parsel) ve 630 (yeni 113 ada 4 parsel) sayılı taşınmazlar üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalılardan ... vekili ile ... vekili, ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulü ile “davaya konu ... ili, ... ilçesi, ... Örnek Köyü 113 ada 4 parsel, 124 ada 8 parsel ve 341 parsel sayılı taşınmazların aynen taksimi mümkün olmadığından, bu taşınmazlar üzerindeki ortaklığın aleni açık artırma yolu ile satılarak giderilmesine” karar verilmiştir.
Hükmü, davalılardan ... vekili temyiz etmiştir.
5578 sayılı Kanunla değiştirilen 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 8. maddesi gereğince bölünemez büyüklükteki tarım arazilerinin mirasa konu olmaları ve üzerlerinde her ne sebeple gerçekleşmiş olursa olsun birlikte mülkiyetin mevcut olması durumunda bu arazilerin ifraz edilemeyeceği, payların üçüncü şahıslara satılamayacağı, devredilemeyeceği hükmü mevcutken, 5403 sayılı Kanunun 8. maddesinde 30.04.2014 tarihli ve 6537 sayılı Kanunun 4. maddesi ile yapılan ve 15.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle "Tarım arazileri Bakanlıkça belirlenen büyüklüklerin altında ifraz edilemez, hisselendirilemez. Hazine taşınmazlarının satış işlemleri hariç olmak üzere pay ve paydaş adedi artırılamaz...." şeklinde düzenleme yapıldığından artık asgari tarımsal arazi büyüklüklerinin altındaki arazilerde de payın üçüncü şahıslara satışı ve devri mümkün hale gelmiştir.
Hukuki yarar, bir kimsenin mahkemeden herhangi bir istemde bulunmasında hukuken korunmaya muhtaç bir ihtiyaç içinde olması şeklinde tanımlanabilmektedir. Bu kavram, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 114. maddesinde düzenlenen dava şartlarından biri olup hukuki yararın bulunmaması halinde dava, dava şartı yokluğundan usulden reddedilmelidir.
Bu durum kanun değişikliğinden kaynaklandığından usuli kazanılmış hak da oluşturmaz.
Somut olaya gelince; dosyada bulunan 314 ve 594 (yeni 124 ada 8 parsel) sayılı taşınmaza ilişkin tapu kayıtları ile UYAP TAKBİS sisteminden temin edilen 630 (yeni 113 ada 4 parsel) sayılı taşınmaza ilişkin tapu kaydına göre davalı borçlu ..., adı geçen taşınmazlarda paylı malik durumundadır. Yukarıda bahsedilen yasal değişiklik sonunda davacı alacaklı tarafından borçlunun haczedilen payının doğrudan icra yolu ile satışı mümkün hale geldiğinden davacı alacaklının 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi gereğince İcra Hukuk Mahkemesinden yetki alarak dava konusu taşınmaz yönünden ortaklığın giderilmesi davası açmasında hukuki yararı bulunmamaktadır.
Tüm bu nedenlerle mahkemece, davaya konu taşınmaz yönünden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 114/1-h. maddesinde düzenlenen hukuki yarar yokluğu sebebiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalılardan ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 17.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.