Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12505 Esas 2022/4451 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/12505
Karar No: 2022/4451
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12505 Esas 2022/4451 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin banka veya kredi kurumlarının aracılığıyla dolandırıcılık yapması ve resmi belgede sahtecilik suçu işlemesi nedeniyle mahkum etti. Ancak, resmi belgede sahtecilik suçuyla ilgili yargılama 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddelerine göre zamanaşımına uğramıştı ve bu nedenle hüküm bozuldu. Mahkeme, olağanüstü dava zamanaşımına uğramaya rağmen banka veya kredi kurumlarının aracılığıyla dolandırıcılık suçu nedeniyle verilen hükmün yasal olduğuna ve infaz edilebileceğine karar verdi. Kanun maddeleri ise şöyle:- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde:
Sanığa yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 30.11.2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
