MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti-tahliye davasına dair karar, davacı-karşı davalı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş ancak davanın niteliği itibari ile duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Asıl Dava, kiracılık sıfatının tespiti, birleşen ve karşı davalar tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın reddine, birleşen ve karşı davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı-karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalı belediyenin sözleşmenin 5. maddesinde kararlaştırılan şarta dayanarak tahliyesinin istenemeyeceğini ve kiracılık sıfatının tespitini istemiştir. Davalı karşı dava ve cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuş ve tahliye talebinde bulunmuş, birleşen davada ise; sözleşmenin 5. Maddesi gereğince davacı kiracının tahliyesini talep etmiştir.
Dava konusu edilen petrol istasyonuna ilişkin, taraflar arasında akdedilen 30.11.1995 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin uzatılmasına ilişkin düzenleme tarihi belli olmayan ve 19.01.2020 bitiş tarihli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 5. Maddesinde "Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 19.1.2020 tarihine kadar uzatılmış olup, gerek kiracının gerekse garantörün bu sıfat ve hakları 19.1.2020 tarihinde sona erecektir. Kiralayan (mal sahibi) veya kiracı işbu sözleşmenin imzalanması tarihinden itibaren 5.yılın sonunda istemesi halinde karşılıklı mutabakat sağlayabilir veya sözleşmeyi sonlandırabilir (kiracının kira sözleşmesinden kaynaklanan hakları saklıdır.)"hükmü kararlaştırılmıştır. Kiralananın 2886 sayılı Yasa hükümlerine göre kiraya verilmediği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Türk Borçlar Kanununda ve özel kanunlarda gösterilen haller dışındaki sebeplerle tahliye kararı verilemez. Ayrıca protokolde açıkça sözleşmenin bitim tarihinin 19.01.2020 olduğu hüküm altına alınmış olup, sözleşmenin 5. Maddesindeki düzenlemede açıkça sözleşme süresinin 5 yıla indirildiği belirtilmediğinden, bu madde kiraya verene sözleşmeyi tek başına feshetme ve tahliye talep etme hakkı vermez. Taraflar arasındaki sözleşme tarafların ortak iradesi ya da bir yargı kararı ile sona erdirilmediğinden geçerliliğini sürdürmektedir. Tek taraflı tahliye iradesine dayalı olarak sözleşme sonu beklenmeden tahliye talep edilemez. Davada 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunundaki sebeplere dayanılmadığına göre, davacı kiracıyı bağlamayan sözleşmenin 5. maddesine dayanarak asıl davanın reddine ve birleşen ve karşı davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.