Kasten yaralama - Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/20079 Esas 2013/250 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/20079
Karar No: 2013/250
Karar Tarihi: 15.01.2013

Kasten yaralama - Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/20079 Esas 2013/250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında Ö.. Ö.. ve H.. Y.. adlı kişilere karşı kasten yaralama suçu ve H.. Y..'a karşı hakaret suçu işlediği gerekçesiyle ceza verildi. Ancak mahkeme, sanığın cezanın infazı tamamlanıncaya kadar \"kendi altsoyu\" üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılmasına ilişkin karar verilirken, ilgili kanun maddesi göz ardı edilmişti. Bu nedenle, mahkeme kararı temyiz edildi ve Sanık hakkında verilen cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, \"kendi altsoyu\" üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği hatırlatıldı. Bu doğrultuda, sanığın temyiz itirazları yerinde bulunarak kararın kısmen bozulmasına karar verildi. İlgili kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 53/1, 86/3-a ve 125/4 maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226/2 maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2011/20079 E. , 2013/250 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2009/221855
MAHKEMESİ : Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2009
NUMARASI : 2008/920 (E) ve 2009/124 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında katılan Ö.. Ö.."e karşı kasten yaralama suçundan verilen hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK.nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan,
Hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı ceza gereği 5237 sayılı TCY.nın 53/1,a-b-c-d-e bentlerindeki haklardan infazı tamamlanıncaya kadar, aynı Yasanın 53/1-c maddesinde belirtilen “kendi altsoyu” üzerindeki veleyet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında katılan H.. Y.."a karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen hükümlere yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Sanığa ait aile nüfus kaydından sanık ve katılan H.. Y.."ın suç tarihinden önce, 18.01.2000 tarihinde boşanmış olduklarının anlaşılması karşısında; kasten yaralama suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 86/3-a maddesi uyarınca arttırılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında düzenlenen iddianamede hakaret suçundan, 5237 sayılı TCK"nın 125/1.maddesinin uygulanması istendiği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden verilen cezanın TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca arttırılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 15/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.