MAHKEMESİ : ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada .......Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/04/2014 tarih ve 2014/153-2014/86 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi...... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin........ İş Mahkemesi"nin 2009/808 esas 2012/122 karar sayılı dava dosyasında dava dışı ......... ve ...... ...... aleyhine hizmet sözleşmesinden kaynaklı alacak davası açtığını, bu dava sırasında müvekkilinin talebi uyarınca davalı............."ye ait ..... isimli geminin siciline dava sonuçlanıncaya kadar devir ve temlikten men için ihtiyati tedbir kararı verildiğini, davalı şirketin 27.05.2010 tarihli 20.000.00 USD tutarlı teminat mektubu nedeniyle ihtiyati tedbirin kaldırıldığını, iş mahkemesince yapılan yargılama neticesinde müvekkili lehine 20.473,83 USD alacağa hükmedildiğini, kararın kesinleşmesi akabinde müvekkilince alacağın tahsili için icra yoluna gidildiğini ancak davalının haksız yere teminat mektubunda taahhüt ettiği borcu ödemeye yanaşmadığını ileri sürerek, teminat mektubunda tazmin yükümlülüğü altına girilen 20.000,00 USD"nin 24.12.2013 tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın 4/a bendi uyarınca işletilecek faizi ve fiili ödeme günündeki TL karşılığı ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, iddia, ve dosya kapsamına göre; davanın TBK 128. maddesi uyarınca açılan maddi tazminat isteminden kaynaklandığı, davacının tacir olmadığı, davanın TTK"nın 4, 5. maddeleri kapsamında ticari dava olarak nitelendirilemeyeceği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliğine talep halinde dosyanın görevli ve yetkili ...... Asliye Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı banka tarafından verilen teminat mektubu nedeniyle ödeme taahüdünde bulunulduğu iddia edilen alacağa ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçeyle görevsizlik kararı verilmiştir. 6102 sayılı TTK"nın 5. maddesinde de aksine hüküm bulunmaması halinde ticari dava ve işler yönünden asliye ticaret mahkemelerinin görevli olduğu belirtilmiş, TTK"nın 4. maddesinde de bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara ve ödünç para verme işlerine ilişkin düzenlemelerde, öngörülen hususlardan doğan hukuk davaları ticari davalar içerisinde sayılmıştır. 5411 sayılı Yasa"nın 4. maddesinin (c) bendinde "Nakdî, gayrinakdî her cins ve surette kredi verme işlemleri.” (m) bendinde “Başkaları lehine teminat, garanti ve sair yükümlülüklerin üstlenilmesi işlemleri gibi garanti işleri.” bankacılık faaliyetleri kapsamında gösterilmiş, aynı yasanın 48. maddesi uyarınca bankalarca verilen teminat mektuplarının bu kanun uygulamasında kredi niteliğinde sayıldığına değinilmiştir. Somut olayda dava konusu alacağın davalı banka tarafından bankacılık faaliyeti kapsamında verilen teminat mektubundan kaynaklandığı, açıklanan yasal mevzuat ve iddianın ileri sürülüş biçimi uyarınca davaya bakma hususunda mahkemenin görevli olduğu gözetilmeden işin esasının incelenmesi yerine yazılı gerekçeyle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.