MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ..... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13/03/2014 tarih ve 2012/354-2014/114 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .......tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil bankanın...... Şubesi ile davalı arasında 08.03.2004 tarihinde kredi sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşme uyarınca davalının müvekkil banka şubesinden kredi kullandığını, davalının kullandığı krediyi ödemediğini, bunun üzerine kredi sözleşmesinin 22.03.2006 tarihinde kat edilerek davalıya noter aracılığıyla ihtarname gönderildiğini, davalının ihtarnameye rağmen borcunu ödememesi nedeniyle davalı hakkında icra takibi yapıldığını, davalının takibe itirazı neticesinde takibin durduğunu, süresinde itirazın iptali davası açılmaması nedeniyle alacak davası açılması yoluna gidildiğini ileri sürerek kredi sözleşmesi uyarınca şimdilik 27.666,79 TL"nin davalıdan yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin çalıştığı iş yerince maaş hesabının davacı banka şubesinde açıldığını, davalı banka tarafından müvekkiline rızası dışında kredi hesap sözleşmesi imzalatılarak hesap açıldığını, müvekkilinin 06.08.2004 tarihinde iş akdinin sonlandırıldığını, buna rağmen davalı bankanın hesapları kapatmadığını, müvekkilinin maaş hesabına yatırılan para olduğu zannıyla 20.08.2004 tarihinde 550,00 TL para çektiğini, bunun haricinde hesabın kat edildiği tarihe kadar kredi hesabından işlem yapmadığını, başlangıçta açılan hesap limitinin 2.000,00 TL olduğunu, davacının müvekkilinin bilgisi olmaksızın hesap limitlerini arttırdığını, bu arttırımlar nedeniyle borcun da arttığını, müvekkilinin daha sonrasında ticaretle uğraştığını, aynı bankadan pos cihazı kullandığını, dava konusu borç nedeniyle davacı banka tarafından pos cihazından yapılan tahsilatlar alıkonulmak suretiyle borca mahsup edildiğini, müvekkilinin davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalının davacı banka şubesi ile bireysel kredi sözleşmesi imzaladığı, sözleşmeden kaynaklanan borcun ödenmediği, bilirkişi.... tarafından düzenlenen raporun hükme esas alınır nitelikte olduğu gerekçesiyle, 5.093,67 TL asıl alacak, 14.386,25 TL işlemiş faiz, 719,31 TL BSMV olmak üzere toplam 20.199,23 TL"nin asıl alacak miktarına dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanılmak suretiyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, temyiz eden davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazları ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dava, 08.03.2004 tarihli kredili bankomat hesap sözleşmesinden kaynaklı alacak istemine ilişkindir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 266. maddesinde mahkemece, çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hallerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, bilirkişinin oy ve görüşünün alınması yoluna gidileceği düzenlenmiştir. Somut olayda; dava konusu uyuşmazlığın çözümünün teknik bilgi gerektirdiği kabul edilerek bilirkişi görüşüne başvurulmuş bu doğrultuda iki ayrı bilirkişi raporu alınmıştır. Ancak; alınan bilirkişi raporları arasında sonuç itibariyle ciddi çelişkiler bulunmasına karşın bu çelişkileri giderir mahiyette yeni bir bilirkişi raporu alınmamıştır. Bununla birlikte hükme esas alınan bilirkişi raporuna, taraflar arasındaki hesap sözleşmesinin limit arttırımına ilişkin hükümlerinin raporda değerlendirilmediğine ilişkin davalı vekilinin, faiz oran ve hesap yöntemine ilişkin her iki taraf vekillerinin ciddi itirazları bulunmasına karşın, bu itirazları karşılar mahiyette ek rapor alınması yoluna da gidilmemiştir. Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporuna yönelik taraf vekillerinin ciddi itirazlarını karşılayacak, alınan bilirkişi raporları arasındaki çelişkileri giderecek, taraflar arasındaki kredi sözleşmenin faize ilişkin hükümleri ile özellikle kredi ve harcama limitlerinin arttırılmasına ilişkin hükümlerini de irdeliyecek şekilde yeni bir bilirkişi raporu alınmaksızın eksik inceleme ve yazılı gerekçeyle hüküm tesisi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.