Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında bozma kararına uyularak ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 02.07.2013 gün ve 2012/1463 E. - 2013/492 K. sayılı hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekili tarafından maktu harç yatırılmak suretiyle temyiz edilmiş, mahkemece eksik temyiz harcının tamamlanması için 10.01.2014 tarihli muhtıra çıkarılmış, bu muhtıranın tebliğ edilmesinden sonra davalı vekili vermiş olduğu 28.01.2014 tarihli dilekçesi ile adli yardım talebinde bulunmuş ve dosya mahkemece Dairemizce gönderilmiş olmakla yapılan inceleme sonucu;
1- 6100 sayılı HMK"nun 334-340 maddelerinde adli yardıma ilişkin usul ve esaslar düzenlenmiş olup, adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay"dan da istenebilir ve bu talep hakkında duruşma yapılmaksızın karar verilebilir.
Nitekim, davalı vekilince anılan Yasanın 336/3. md. hükmü gereğince mahkemece çıkarılan muhtıradan sonra adli yardım talebinde bulunmuştur.
Davalı vekilinin adli yardım talebini içeren 28.01.2014 tarihli dilekçesi ekinde, davalının kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama ve takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğuna ilişkin herhangi bir belge sunulmamış olmakla davalı vekilinin adli yardım talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Hükmü temyiz eden davalı vekili nispi temyiz harcını yatırmadığından HUMK"nun 434/3. maddesi uyarınca işlem yapılması için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının adli yardım talebinin reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 21.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.