Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2016/18852 Esas 2017/10731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla icra takibi başlatıldığı, borçlunun icra mahkemesine başvurarak; borca itiraz ile birlikte senedin kambiyo vasfının bulunmadığını ileri sürerek takibin iptalini talep ettiği, mahkemece, borçlunun itirazını beş günlük yasal sürede yapmadığı ve senedin kambiyo vasfında olduğu gerekçeleriyle istemin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
İİK"nun 169. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken aynı Kanun"un 168/5. maddesine göre; borçlunun, borçlu olmadığı, borcun itfa edildiği, mehil verildiği, alacağın zamanaşımına uğradığı veya yetki itirazını ve yine aynı Kanunun 170a/1. maddesi göndermesiyle de 168/3. maddesine göre, kambiyo senedi vasfına yönelik şikayetlerini icra mahkemesinde ileri sürme süresi beş gün olup, bu süre hak düşürücü niteliktedir ve mahkemece re"sen gözetilmelidir.
İİK"nun 19. maddesinde ise; "Gün olarak tayin edilen müddetlerde ilk gün hesaba katılmaz. Bir müddetin sonuncu günü resmi tatil gününe rastlarsa müddet tatili takip eden günde biter. Müddet, son günün tatil saatinde bitmiş sayılır" düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda, örnek 10 numaralı ödeme emrinin borçluya 24.10.2015 tarihinde tebliğ edildiği, beş günlük itiraz ve şikayet süresinin son günü olan 29.10.2015 tarihinin ulusal bayram olan Cumhuriyet Bayramına rastladığı, borçlunun icra mahkemesine başvurusunun ise; resmi tatilden sonraki ilk mesai günü olan 30.10.2015 gününde, yani yasal süresinde olduğu anlaşılmıştır.
Mahkemenin, istemi, hem süreden hem esastan reddetmesi doğru olmayıp, kararın, esastan redde ilişkin kısmında bir isabetsizlik bulunmadığı görülmektedir.
O halde mahkemece, borçlunun itiraz ve şikayetinin doğrudan esastan reddi gerekirken, süre aşımı nedeniyle de reddi yerinde değil ise de, sonuçta istem reddedildiğinden, sonucu itibariyle doğru olan kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile sonucu doğru mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK"nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 31,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.