Cinsel taciz - kasten yaralama ve hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2305 Esas 2014/7365 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2305
Karar No: 2014/7365
Karar Tarihi: 03.06.2014

Cinsel taciz - kasten yaralama ve hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2305 Esas 2014/7365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, cinsel taciz, kasten yaralama ve hakaret suçlarından dolayı hüküm giymiştir. Sanık, cinsel taciz ve hakaret suçlarından ikişer kez, kasten yaralama suçundan ise üç kez mahkum edilmiştir. Mahkeme tarafından verilen cezalar temyiz edilince Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından incelenmiş ve verilen para cezalarının miktarları CMUK'nın 305/1. maddesi uyarınca kesin olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi, CMUK'nın 305/1. ve 317. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2014/2305 E. , 2014/7365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kasten yaralama ve hakaret
HÜKÜM : Sanık ..."ın atılı suçlardan 2"şer kez mahkûmiyetine, sanık ..."in cinsel taciz ve hakaret suçlarından 2"şer kez, kasten yaralama suçundan 3 kez mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükümlerin temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hükümler tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezanın miktarı itibarıyla CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunu 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.