MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/12/2013 tarih ve 2013/127-2013/270 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK"nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi....... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2004 yılında “.....” ibareli ticaret unvanını tescil ettirerek bu unvan altında ticari faaliyetine başladığını, aynı zamanda 2006/14071 sayılı ve "..." ibareli aynı hizmetler yönünden tescilli markanın da sahibi olduğunu, davalı şirketin, müvekkili şirketin unvanını ticaret siciline tescil ettirmesinden sonraki bir tarihte haksız ve hukuka aykırı olarak bu unvana benzeyen, hatta neredeyse bire bir aynısı olan ..... ......... ve ......." unvanını ticaret siciline 2010 yılında tescil ettirdiğini öğrendiklerini, oysa, davalı şirketin iştigal konusunun müvekkili şirketin faaliyet gösterdiği alanla bire bir benzerlik gösterdiğini, aynı alanlarda aynı portföylere hizmet verdiklerini, davalı şirketin, müvekkili şirketin oluşturduğu, geliştirdiği ve tüm Türkiye"de tanıttığı "...." unvanının neredeyse aynısını kendi adına tescil ettirerek, müvekkili şirketin yarattığı ününden yararlandığını, davalı eyleminin aynı zamanda haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, davalı ticaret unvanından "...." kelimesinin terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, okunuş, görünüm ve anlam itibariyle aynı olan taraf unvanlarının ayırt edici ilavesinin kullanıldıkları hizmet ve faaliyet alanlarının da örtüştüğü; aynı şekilde davacının 2006/14071 sayılı ve "...." asıl unsurlu markanın da sahibi bulunduğu, dolayısıyla davacının sadece 6102 sayılı TTK"nın 50 vd. maddeleri değil, aynı zamanda 556 sayılı KHK 61, 9, 62. maddelerine dayalı olarak da davalı unvanından "lokus" ibaresinin terkinini ve hükmün ilanını istemeye hakkı bulunduğu, davalı tescil ve kullanım süresi itibariyle, davacının davalı kullanım ve tescilinden haberdar olduğu halde suskun kaldığından söz edilemeyeceği gerekçesiyle, davanın kabulü ile davalı ticaret unvanındaki "...." ibaresinin terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 02,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.