Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/27302 Esas 2013/205 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Ceza Verilmesine Yer Olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair 30.06.2010 tarihli kararın itiraz edilmeden kesinleştiği, aynı karar ile sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünün ise sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Mahkemesince 15.10.2010 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verildiği, sanık müdafii tarafından ek kararın da temyiz edilmesi nedeniyle Yargıtay" a gönderilen dava dosyasının, "02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrasına göre işlem yapılması" için 13.07.2012 tarihinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından mahkemesine iade edilmesi üzerine her iki sanık hakkında da 26.07.2012 tarihli hüküm ile ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de; temyiz isteminin reddine dair 15.10.2012 tarihli ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, sanık ... hakkında verilen 30.06.2010 tarihli beraat hükmünün kesinleşmesi nedeniyle, daha önce temyiz isteminin reddine dair verilen 15.10.2012 tarihli ek karar ile bu ek karara karşı sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra sanık ... hakkında kurulan 26.07.2012 tarihli hüküm hukuken geçersiz olup, sanık müdafiinin 15.10.2010 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz istemi ile katılan vekilinin sanık ... hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair 26.07.2012 tarihli hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesi gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;

1- Sanık ... hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan 30.06.2010 tarihli beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine dair 15.10.2010 tarihli ek kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair kararın istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair 26.07.2012 tarihli hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir, ancak; katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi karşısında; sanığın yargılama giderlerinden sayılan vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağı gözetilmeden, “katılanın vekalet ücreti talebinin saklı tutulmasına...”karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’ nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
Hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinden “…vekalet ücreti talebi…” ibaresinin çıkartılmasına karar verilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.