Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3961 Esas 2022/4365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi ve sanık ...'in adli sicil kaydında bulunan Sincan (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.06.2010 tarih ve 2009/1227-2010/737 E-K sayılı kararında sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesine rağmen adli sicil kaydına sehven işlenilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının bu kayıttan çıkarıldığı ve bu nedenle Mahkemece verilen hükmün açıklanmasına yönelik ihbarın konusuz kaldığı anlaşıldığından, bu hususun mahallinde gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanıklar müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; UYAP ortamında yapılan incelemede, sanığın benzer mahiyetteki eylemi nedeniyle hakkında mahkumiyet hükmü verilen ve inceleme konusu dava ile aynı gün ele alınan Dairemizin 2021/1539 Esas sırasında kayıtlı, Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.12.2015 tarih ve 2015/33-2015/877 E-K sayılı davasının bulunduğu anlaşıldığından; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarih ve 2013/11-397-2014/202 E-K sayılı kararında açıklandığı üzere; "Resmi belgede sahtecilik" suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu gözetilerek, sanığın fiillerinin her biri yenilenen suç işleme kararıyla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü kısa zaman aralıkları içerisinde birden fazla ihlal etmek suretiyle zincirleme şekilde işlenmiş sahtecilik suçunu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarih ve 2014/847-2016/128 E-K sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca işlem yapılması açısından, değinilen dava dosyası getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmeleri, aksi halde bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Araç muayenesinde sahtecilik suçlarında suç tarihinin, sahte araç muayenesi yapan sanık yönünden muayene işleminin yapıldığı tarih olacağı gözetilmeden gerekçeli karar başlığına "01.12.2012" olarak yanlış yazılması yasaya aykırı,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı Kanun'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.