Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8647 Esas 2020/303 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8647
Karar No: 2020/303
Karar Tarihi: 16.01.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8647 Esas 2020/303 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 2008 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmıştır. Birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasına karar verilmemiştir. Yargılamada toplanan deliller, suçun sübutu kabul edilerek ceza tayin edilmiştir. Verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği için sanığın temyiz nedenleri reddedilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümleri kararın verilmesinde gözetilmemiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi kullanılırken Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/8647 E. , 2020/303 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bafra Cumhuriyet Başsavcılığının 18.10.2012 tarih ve 2012/1681 esas sayılı iddianamesi ile, sanık hakkında 2008 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kamu davası açıldığı gözetilmeksizin tek hüküm kurulması ve birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması hususları aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller, gerekçeli kararda gösterilip, tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.