MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davacının kullandığı motosiklet ile davalının ZMMS poliçesi ile sigortacısı olduğu aracın çarpması sonucu davacının malul kaldığını, maluliyeti sebebiyle davalı şirketten tazminat alındığını, ancak davacının kendi hayatını bir başkasının yardımı ve mekanik destek alacak bir alet olmadan devam ettiremeyeceğini ve ömür boyu bakıma muhtaç kaldığını belirtilerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 10.000,00 TL bakıcı giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı vekili, 30.07.2015 günlü dilekçesi ile dava değerini 200.000,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davalı şirketin sigortalısının kusur oranında sorumluluğunun bulunduğunu, kaza tarihi itibari ile maluliyet halinde şahıs başına limitin azami 200.000,00 TL olduğunu ve davacıya maluliyetinden dolayı gerekli ödemenin yapıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 184.238,70 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde;
Dava; trafik kazasından kaynaklanan bakıcı gideri istemine ilişkindir.
Hükme esas alınan hesap bilirkişi raporunda davacının bakıcı gideri zararı 368.477,30 TL olarak hesaplanmakla birlikte Yargıtay uygulaması gereğince aile içerisinde bakım ihtiyacının karşılanması, eşlerin aile kurumu içerisinde birbirlerine bakma yükümlülüğü ve davacının da gelirinin bir kısmını bakıcıya ayıracak olması sebebiyle hesaplanan bakıcı gideri zararından %50 indirim yapılması gerektiği belirtilerek 184.238,70 TL bakıcı gideri hesaplanmış ve mahkemece bu rapora dayanılarak karar verilmiştir.
Mahkemece; davacının aile birliği içerisinde bakılacağı olgusu değerlendirilerek hakkaniyet indirimi yapan rapor esas alınarak karar verilmiş ise de; aile bireylerine böyle bir yükümlülük yüklenemeyeceği gibi, dışarıdan bir bakıcı tutulmuş olsa idi ne kadar zararının olduğu belirlenerek hüküm verilmesi gerekmektedir. Buna göre; olayda BK.’nun 43. maddesi (6098 sayılı TBK md. 52) gereğince hakkaniyet indirimi şartları bulunmamasına göre, davacının gerçek zararından, varsayıma dayalı hakkaniyet indirimi yapılan raporun hükme esas alınarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 12.557,65 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 11.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.