KARAR

Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 265/1, 125/3-a, 125/4, 43/2 (iki kez) ve 62/1(iki kez) maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay 12 gün ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Pazar (Rize) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2015 tarihli ve 2014/536 esas, 2015/694 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 25/04/2017 gün ve 25505 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Sanık tarafından 29/12/2014 tarihli talimat duruşmasında dosyaya sunulan, sürekli hafif derecede mental retardasyon hastalığı bulunduğuna dair 2011/6245 sayılı Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulu Raporu karşısında, sanığın suçu işlediği sırada ceza ehliyetini kısmen veya tamamen kaldıracak mahiyette bir akıl hastalığına duçar olup olmadığı, 5237 sayılı Kanun’un 32. maddesinin (1) ve (2). fıkralarını da değerlendirilecek şekilde, Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan rapor alınması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK"nın 32. maddesinde; “(1) Akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamayan veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli derecede azalmış olan kişiye ceza verilmez. Ancak, bu kişiler hakkında güvenlik tedbirine hükmolunur.
(2) Birinci fıkrada yazılı derecede olmamakla birlikte işlediği fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği azalmış olan kişiye, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine yirmibeş yıl, müebbet hapis cezası yerine yirmi yıl hapis cezası verilir. Diğer hâllerde verilecek ceza, altıda birden fazla olmamak üzere indirilebilir. Mahkûm olunan ceza, süresi aynı olmak koşuluyla, kısmen veya tamamen, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak da uygulanabilir.” hükümlerine yer verilmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; sanığın 13.03.2014 tarihinde işlediği görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından Pazar 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/536 Esas sayılı dosyası üzerinden yargılama yapıldığı, bahse konu yargılamanın 29.12.2014 tarihli talimat duruşmasında sanık tarafından sunulan engelli raporunda, sanığa “hafif derecede mental retardasyon” tanısı konulduğu, bu rapora istinaden Rize Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimliğinin Raporunda; sanığın işlemiş olduğu iddia edilen suçlarla ilgili TCK"nın 32. Maddesi kapsamında kalmadığının tespit edildiği, ancak, aynı sanık hakkında Pazar 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/244 Esas, 2015/196 Karar sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılamada sanığın, 24.03.2014 tarihinde işlemiş olduğu hakaret ve tehdit suçlarına ilişkin olarak hapis cezalarına hükmedildiği, buna karşın sanık hakkında İstanbul Anadolu Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim edilen raporda sanığın atılı suçları işlediği sırada TCK"nun 32/2. maddesinden yararlanacağı hususunun belirtilmesi üzerine sanık hakkında verilen hapis cezalarının, TCK"nın 57. maddesi gereğince muhafaza ve tedavi altında bulundurulması cezasına çevrildiği ve kararın temyiz edilmeden kesinleştiği, bu suretle suç tarihi itibariyle TCK"nın 32. maddesi uyarınca “akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalmış olup olmadığı” konusunda sanığın, CMK’nın 74. maddesine göre gözlem altında tutulup usulünce Adli Tıp Kurumu’nun ilgili ihtisas kurulundan rapor alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından sanık ... hakkında, Pazar (Rize) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2015 tarihli ve 2014/536 esas, 2015/694 sayılı kararının, CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- CMK"nın 309/4-b maddesi gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, 18.12.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.