MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
...

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi neticesinde davacının istinaf başvurusunun kabulüne, davalının istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı idareye ilave ağaçlandırma bedeli borçlarının bulunmadığının tespiti ile, ihtirazi kayıtla ödemiş oldukları 491.254,10 TL ana para + 88.425,73 TL KDV olmak üzere toplam 579.679,83 TL"lik ilave ağaçlandırma bedelinin ödeme tarihinden itibaren 6183 sayılı yasa kapsamında işleyecek kamu alacaklarına uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; yönetmelik ve genel müdürlüğün 16/07/2013 tarihli talimatı gereği ilave ağaçlandırma bedeli talep ve tahsil edildiğini, davacı tarafça söz konusu bedellerin yatırılmış olmasına rağmen haksız olarak ve hiçbir yasal gerekçesi bulunmadığı halde idareleri aleyhine dava açıldığını, davacı tarafın yapmış olduğu ödemelerin ihtirazi kayıt ile yapılmış olmasının davanın haklı olduğunu göstermediğini, davacı tarafın kesin izin taahhüt senedini imzalayarak idarelerine gönderdiklerini, taahhüt senedinde davacı tarafça herhangi bir itirazda bulunulmadığını ve şerh düşülmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; taraflar arasında imzalanan sözleşme kapsamı dikkate alındığında ilave ağaçlandırma bedeli talep edilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulü ile; 579.679,83 TL"nin, 29/09/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karara karşı taraflar istinaf talebinde bulunmuşlardır.
Bölge adliye mahkemesince; uyuşmazlık özel hukuk sözleşmesinden kaynaklandığından davacının 6183 sayılı yasa kapsamında gecikme faizi istemesi mümkün
değil ise de, çoğun içinde azı da vardır kuralı uyarınca davacının şirket olması gözetilerek avans faizi isteme hakkına sahip olduğu gerekçesiyle davalının istinaf itirazlarının reddi ile davacının istinaf talebinin kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulü ile 579.679,83 TL"nin dava tarihinden itibaren 6183 sayılı kanundaki faiz oranlarını geçmemek üzere değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalının hükmedilen harca yönelik temyiz itirazlarına gelince;
28/04/2018 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7139 Sayılı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda ve Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 33. maddesi ile 31/10/1985 tarihli ve 3234 Sayılı ... Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye "Genel Müdürlük, 02/07/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan, bu Kanunda belirtilen görevleri kapsamında düzenlenen kağıtlar sebebiyle damga vergisinden ve tapu kadastro işlemlerinden kaynaklanan döner sermaye hizmet bedellerinden muaftır." fıkrası eklenmiş olduğundan, anılan hüküm uyarınca harçtan muaf olduğu halde davalı ... aleyhine harca hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HMK"nın 370/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesi hükmünün 4. bendinde yer alan "Alınması gerekli 39.597,93 TL karar ve ilam harcının davacı tarafından peşin yatan 9.899,49 TL harç ve ilk derece mahkemesince harcın tahsili amacıyla yazılan 02/05/2018 günlü 2018/70 harç sayılı harç tahsil müzekkeresi ile tahsili istenilen 29.698,44 TL harç yeterli olduğundan, yeniden harç tahsiline yer olmadığına," ifadesi hükümden çıkarılarak yerine "Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına"; hükmün 9. bendinde yer alan "İstinaf talebinde bulunan davalı tarafından yatırılan 9.895,00 TL istinaf karar harcının mahsubu ile bakiye 29.702,93 TL harcın davalıdan tahsiline," ifadesi çıkarılarak yerine "Davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 9.899,49 TL peşin harç ile davalı tarafından istinaf başvurusu sırasında yatırılan 9.895,00 TL istinaf karar harcının, kararın kesinleşmesinden sonra taraflara iadesine" ifadesinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 14,90 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine 31/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.