Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/28796 Esas 2020/5137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bulunmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Somut olayda; taraflar arasındaki uyuşmazlık kıdem tazminatı alacağına yürütülen faizin başlangıç tarihi noktasına toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre; davacının iş sözleşmesinin, hastaneden taburcu olmasının akabinde işe gittiği 01.07.2015 tarihinde işveren tarafından sözlü olarak feshedildiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, talep nazara alınarak kıdem tazminatı alacağının tamamı için faiz uygulanması yerinde ise de, mahkemece kıdem tazminatı alacağına yürütülen faizin başlangıç tarihi olarak, fesih tarihi olan 01.07.2015 yerine, davacının hastanede yatış yaptığı 30.06.2015 tarihinin esas alınması hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasındaki “fesih tarihi olan 30/06/2015” şeklindeki ibarenin hükümden çıkartılarak yerine, “fesih tarihi olan 01/07/2015” sözcüklerinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.