MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK 86/2, 53 maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası,
5237 sayılı TCK 106/1-2. cümle, 53 maddeleri uyarınca 1 ay hapis cezası,
5237 sayılı TCK 116/1, 53 maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası,
5237 sayılı TCK 151/1, 53 uyarınca 4 ay hapis cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın boşandığı eşi ile olan ortak çocuklarını eski kayınvalidesinin evine bıraktığı sırada eve girmek istemesi üzerine katılan eski kayınvalide ile tartışma yaşadığı, eve rıza dışı girdikten sonra tehdit edip yaraladığı ve mutfak kapısının camını kırdığı iddia ve kabul edilen olayda
1)Kasten yaralama, tehdit, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Tevilli ikrar, beyanlar ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın gerçekleştirdiği sabit olan atılı suçlardan mahkumiyetine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiş, TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 28/05/2013 tarih 2012/1397 esas ve 20913/265 karar sayılı ilamı uyarınca evlilik birliği sona erse de sıhri hısımlık devam edeceğinden sanığın eski kayınvalidesi olan katılana karşı gerçekleştirdiği mala zarar verme suçundan TCK"nın 167/1-b maddesi hükmü uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.