Esas No: 2019/2528
Karar No: 2022/4578
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2528 Esas 2022/4578 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılmasıyla dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından yargılanan sanık hakkında karar verdi. Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraz yoluyla incelenmesi gerektiği belirtildi ve dosya mahalline iade edildi. Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Suça konu fazla mesai listelerinin TCK'nin 210/1. maddesinde sayılan belgelerden olmadığı ve hüküm kurulmasının yasaya aykırı olduğu belirtilerek hükmün bozulmasına karar verildi. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun düzeltilebileceği ifade edilerek, hüküm fıkrasının bir kısmının düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda, TCK'nin 53, 210/1 ve 5271 sayılı CMK'nin 231/12, 321 ve 322. maddelerine atıfta bulunuldu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşlarının, kamu meslek kuruluşlarının, siyasî parti, vakıf veya dernek tüzel kişiliklerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
1)Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2-Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Suça konu fazla mesai listelerinin TCK'nin 210/1. maddesinde sayılan belgelerden olmamasına rağmen anılan madde yollaması ile hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının B-) 1 numaralı paragrafından “210 maddesi delaleti ile” ibaresinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
