Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19025 Esas 2020/3516 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19025
Karar No: 2020/3516
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19025 Esas 2020/3516 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkum olmuştur. Ancak, tarafsız tanık beyanı bulunmadığı için olayın başlangıcındaki taraflar arasında çelişkili beyanlar bulunduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal ettiği için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu gerekçelerle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/19025 E. , 2020/3516 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Tarafsız tanık beyanının bulunmadığı olayda, sanığın aşamalarda, müştekinin zincirle saldırdığını, müştekinin elinden aldığı zincirle müştekiye vurduğunu ifade etmesine, müştekinin ise, zincirle ilk saldıran kişinin sanık olduğunu belirtmesine, olayın başlangıcına ilişkin taraflar arasında birbirinden farklı beyanlar bulunmasına ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.