Tebliğname No : 4 - 2011/127511
MAHKEMESİ : Karaman 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/01/2011
NUMARASI : 2008/525 Esas, 2011/30 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar R.. O.. ve M.. O.. hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek temyiz isteklerinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilmesi gerekmekle, incelemenin sanıklar A.. B.. ve H.. K.. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık H.. K.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Sanık A.. B.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın kasıtlı bir suçtan sabıkası bulunmamasına, duruşmadaki tutum ve davranışları lehe kabul edilerek hakkında TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına rağmen bu kez “kişilik özellikleri ile duruşmalardaki tutum ve davranışları, sabıkalı geçmişi dikkate alındığında” şeklinde yasal olmayan, çelişkili gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.