Cinsel taciz - hakaret her iki sanık için kişilerin huzur ve sükununu bozma sanık Muhammet için - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10252 Esas 2014/7304 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10252
Karar No: 2014/7304
Karar Tarihi: 02.06.2014

Cinsel taciz - hakaret her iki sanık için kişilerin huzur ve sükununu bozma sanık Muhammet için - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10252 Esas 2014/7304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Muhammet ve diğer kişi hakkında cinsel taciz, hakaret ve kişilerin huzurunu bozma suçlamasıyla Sulh Ceza Mahkemesi'nde dava açıldı. Ancak, katılanların kendilerini arayan kişinin sanık Muhammet'ten farklı bir kişi olduğunu söylemesi ve suça konu telefonun başka bir kişi tarafından kullanıldığının belirtilmesi nedeniyle sanıkların suçsuz olduklarına karar verildi. Temyiz aşamasında da karar onandı.
Kanun Maddeleri:
- Cinsel taciz: TCK 105
- Hakaret: TCK 125
- Kişilerin huzurunu bozma: TCK 118

14. Ceza Dairesi 2013/10252 E. , 2014/7304 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret (her iki sanık için) kişilerin huzur ve sükununu bozma (sanık Muhammet için)
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçlardan beraatlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanların kendilerini arayan kişinin 40-45 yaşlarında olduğunu söylemelerine karşın, suça konu telefonun sanık ... tarafından kullanıldığının her iki sanık tarafından da ısrarla belirtilmesi, suça konu telefonun olay tarihinde Mardin ilindeki baz istasyonları üzerinden görüşme yapmasına rağmen, nakliyecilik yaptığı anlaşılan sanık ..."ın suça konu telefon dışında yine kendi adına kayıtlı olan ve kendisinin kullandığını söylediği 0 542 245 84 97 nolu telefonun suç tarihinde İzmir ilindeki baz istasyonlarından hizmet alarak suça konu telefonla karşılıklı görüşmeler yaptığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanıkların leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılanların temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun hükümlerin ONANMASINA, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.