Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/6065 Esas 2014/14011 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : KARŞIYAKA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/12/2013
NUMARASI : 2013/595-2013/671

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, Karşıyaka 3.İcra Müdürlüğünün dosyası itibariyle davacının 26.025,63 TL üzerinden borçlu bulunmadığının tespitine %20 icra tazminatına hükmedilmesine karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece; kısa kararda “Davanın alacak yönünden kabulü ile 26.025,63 TL üzerinden davacının davalı şirkete borçlu olmadığının tespitine” denildiği halde gerekçeli kararda “Davanın alacak yönünden kabulü ile Karşıyaka 3.İcra Müdürlüğünün 2003/5191 Esas sayılı takip dosyasında 20.025,63 TL üzerinden davacının davalı şirkete borçlu olmadığının tespitine” şeklinde hüküm kurulmuştur.
Kısa karar ile gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında çelişki bulunmaktadır.
10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas 1992/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca kısa karar ile gerekçeli kararın çelişik bulunması hali bozma nedeni oluşturmaktadır.
Anılan içtihadı birleştirme kararı gereğince, kısa kararla bağlı olmaksızın ve dosya münderecatına göre mahkemece bu hususlar gözönünde tutularak vicdani kanaate göre karar verilmelidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.