Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42209 Esas 2022/4593 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK'nin 288. maddesindeki ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanun’un 294. maddesindeki ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanun’un 301. maddesindeki ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklindeki düzenlemeler gözetilerek, Dairemizce benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 14.05.2020 tarih, 2018/20-292 Esas ve 2020/194 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanık müdafisinin mahkumiyet hükmünün usul ve yasaya aykırı olduğuna dair vermiş olduğu dilekçesinde temyiz nedeni olduğu kabul edilmek suretiyle tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-) "2010 , 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde:
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiillerin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, 5271 sayılı CMK'nin 302/1.maddesi uyarınca temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE,
2-) "2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince;
Sanığa yüklenen "2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun‘un 303/1-a maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.