MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2010/824-2013/84

Taraflar arasındaki birleşen alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı K.. Yapı Ltd. Şti. vekili, asıl davada tüm davalılara, birleşen davada davalı İhlas Holding AŞ."ye karşı yönelttiği isteminde, müvekkilinin davalılardan daire satın aldığını, sözleşmeye göre dairenin 30.09.2008 tarihinde teslim edilmesi gerektiği halde teslimin bu tarih itibariyle ve halen gerçekleşmediğini, sözleşmenin 5. maddesinin son fıkrası uyarınca teslim edilmeyen her ay için satış bedelinin %0,2 (binde iki)sini yani aylık 1.500 TL"yi kira kaybı olarak ödemeleri gerektiğini, yine konut içerisinde bulunması gereken bazı eşyaların bulunmadığını, oysa müvekkilinin satış bedelini peşin olarak malzeme karşılığı ödediğini belirterek fazlaya dair tüm hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 33.000 TL cezai şart ile konuttaki bulunması gereken malzemeler ve eksiklikler karşılığı 1.000 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar K.. Toplu Konut Ltd. Şti. ve U.. İnş. Ltd. Şti. vekili, müvekkillerinin edimini yerine getirdiğini, sözleşmenin 5. maddesinin 4. paragrafında herhangi bir tazminat ödemesi sözkonusu olmaksızın teslim süresini (3) ay uzatabileceğinin öngörüldüğünü müvekkillerinin de 20.01.2009 tarihinde dairenin tapusunu davalıya verdiklerini, dairenin kullanımının davalıya geçtiğini, dairenin tesliminden (9) ay sonra dairede eksiklik bulunduğunun ileri sürülmesinin doğru olmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Davalı İhlas Holding AŞ. vekili, müvekkilinin edimini sözleşmeye uygun olarak yerine getirdiğini, davacının dairenin tesliminden (9) ay sonra dairede yaptırdığı tespitin hukuka aykırı olduğunu bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delilere ve bilirkişi raporuna göre, davalının dairenin teslimi konusunda tutanak ibraz edemediği, sözleşmenin 2. maddesi son satırında sözleşme yapılırken dairede eksikler olduğunun belirtildiği, bir kısım beyaz eşyaların teslim edilmediğinin anlaşıldığı, davacının talebinde haklı olduğu gerekçeleriyle asıl dava ve birleşen davanın kabulüne, 33.000 TL cezai şart ile eksik malzeme karşılığı 1.000 TL"nin temerrüt tarihi olan 08.11.2010 tarihinden itibaren ticari faiziyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Türk Borçlar Kanunun 237. maddesi (BK 213) hükmüne göre “Taşınmaz satışının geçerli olabilmesi için sözlemenin resmi şekilde düzenlenmesi şarttır”. Anılan hüküm bir geçerlilik şartıdır. Bu nedenle, düzenleme anında resmi şekilde yapılmamış olan taşınmaz satışına ilişkin sözleşme geçerli kabul edilemez.
Davaya konu uyuşmazlığa neden olan 04.04.2008 tarihli sözleşme resmi şekilde yapılmadığı için geçersizdir. Öte yandan daha sonradan tapuda resmi şekilde taşınmazın devrinin tamamlanmış olması başlangıçta geçersiz olan 04.04.2008 tarihli sözlemeye geçerlilik kazandırmaz.
Hal böyle olunca geçersiz olan 04.04.2008 tarihli sözleşmeye dayalı olarak davaya konu istemlerde bulunulamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.