Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın soruşturma aşamasında kolluk kuvvetlerine müdafii huzurunda verdiği ifadede, yaklaşık 10 yıldır turistik eşya satım işi ile uğraştığını, olay günü de 2 yıldır kendisiyle ticaret yaptığı Hamza isimli şahsa suça konu malzemeleri satmak amacıyla Kula ilçesine gittiğini, adı geçen şahsın objeleri beğenmeyip almaması üzerine İzmir iline dönmek için bindiği otobüste kolluk kuvvetlerince yakalandığını beyan ettiği, bozma ilamı sonrası düzenlenen 13/05/2014 tarihli bilirkişi raporunda, sanıktan ele geçirilen toplam 35 adet sikke ve objenin, 2863 sayılı Kanun kapsamında kaldığının belirtildiği anlaşılmakla; korunması gerekli taşınır kültür varlıklarını “satışa arz etmek” suretiyle ticari maksadını ortaya koyan sanığın eyleminin, “kültür varlığı ticaretine aykırılık” şeklinde nitelendirilmesinde isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının, karşı oy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılmasının zorunlu olduğu, gerekçede, hükmün dayanaklarının, akla, hukuka ve dosya içeriğine uygun olarak açıklanması, Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 230. maddesinde ise hükmün gerekçesinde, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, bunun nitelendirmesinin yapılması, Ceza Kanunu"nda öngörülen sıra ve esaslara göre cezanın ve ayrıca cezaya mahkûmiyet yerine veya yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi, cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine ya da ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususa ilişkin istemlerin kabul veya reddine dair dayanakların gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtiltildiği, yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi, yasa koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi, uygulamada da keyfiliğe yol açacağı, bu itibarla keyfiliği önlemek, tarafları tatmin etmek, sağlıklı bir denetime olanak sağlamak bakımından, hükmün gerekçeli olmasında zorunluluk bulunduğu, hükmün gerekçeyi ihtiva etmemesinin 1412 sayılı Kanun"un 308/7 ve 5271 sayılı CMK’nın 289/1-g bendi uyarınca hukuka kesin aykırılık halini oluşturacağı, incelenen dosya kapsamından; sanığa atılı suçun ne olduğu, sübut delilleri irdelenmeksizin, yazılı şekilde gerekçesiz olarak mahkumiyete ilişkin hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarından sonra, aynı maddeye göre “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” hususunun, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi,
2- Suça konu kültür varlıkları ile taklit objelerin Müze Müdürlüğü"ne teslimine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi kanuna aykırı,
3- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.