5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/1642 Esas 2019/15113 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1642
Karar No: 2019/15113
Karar Tarihi: 04.12.2019

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/1642 Esas 2019/15113 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın gümrük kaçağı sigaralar ve çaylar ile yakalanması sonucu açılan davada, yerel mahkeme tarafından mahkum edilmesine dair verilen kararı incelemiştir. Ancak sanığın savunmasının kesin ve inandırıcı delille çürütülmediği, bu sebeple mahkumiyete yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm verildiği tespit edilmiştir. Mahkeme ayrıca, sanığın hak yoksunluğuna hükmedilmesine ilişkin TCK 53. maddesi hükümlerinin iptal edilmiş olması sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiğini, ayrıca sanığın itirazına rağmen keşif yapılması sonucu yargılama giderinin sanığa yükletilmesinin de doğru olmadığını belirtmiştir. Bu sebeplerle kararın bozulmasına ve yeniden yargılama yapılmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/1642 E. , 2019/15113 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre katılan vekilinin 14.01.2014 tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiği gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığın, yakalanan eşyaları hediye etmek amacıyla bulundurduğunu savunması karşısında; gümrük kaçağı sigaralar ile çayların miktar itibarıyla ticari maksatla bulundurulduğuna ilişkin sanığın savunmasını aksini kanıtlar nitelikte her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği nazara alınarak, sanığın beraatına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yerinde görülmeyen gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2-Sigaralar ile çayların gümrük kaçağı olduğuna ve KEMT varakasındaki değere ilişkin sanığın itirazı bulunmadığı hâlde Başsavcılıkça ve Mahkemece keşif yapılarak sebep olmadığı yargılama giderinin sanığa yükletilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 04/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.