Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1106 Esas 2022/4630 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)Sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında, sanğın atılı suçu kabul etmemesi karşısında maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından; tasfiye memuru olan sanığa şirketin 2009 takvim yılına ait defter ve belgelerinin teslim edildiğine dair tutanak bulunup bulunmadığının araştırılması, şirketin tasfiye aşamasına girmesinden önce temsile yetkili müdürü tanık sıfatıyla dinlenilerek tasfiye aşamasından önceki yıllara ait defter ve belgelerin tasfiye memuru olan sanığa teslim edilip edilmediği hususlarının sorulması, sanığın tasfiye memuru olduğu tarihten önceki tarihe ilişkin defter ve belgelerin kendisine teslim edildiğine dair herhangi bir bilgi veya belgenin bulunmaması durumunda beraatine hükmolunması gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması,
2)Kabule göre de;
a)Suç tarihinin defter ve belge istem yazısının tebliğ edildiği 06.06.2013 tarihinden 15 günlük sürenin bitimi olan tarihin hafta sonuna denk gelmesi nedeniyle ilk iş günü olan 24.06.2013 tarihi olduğu gözetilmeksizin gerekçeli karar başlığında "2013" şeklinde eksik gösterilmesi,
b)5237 sayılı TCK'nin 53.maddesinin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayıl CMUK'nin 321. Maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.