Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/31339 Esas 2015/10086 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Katılan sanık ... hakkında basit kasten yaralamadan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi gereğince “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebilir” hükmü gereğince kararın temyiz kabiliyeti olmadığından ve ancak itiraz yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında, katılan..."ı yaşamsal tehlike ve yüzde sabit iz oluşacak şekilde kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
a) Sanık ..."ın kovuşturma aşamasında alınan, 03/06/2010 tarihli savunmasında yer alan "...ben, ... ve ... ile birlikte kendimizi savunmak için elimize geçirdiğimiz odunlarla kavga ettik..." şeklindeki ikrara yönelik beyanına göre, sanıkların eylemlerini, 5237 sayılı TCK" nin 6/1-f.4 maddesine göre silahtan sayılan odunlarla işlediklerinin anlaşılması karşısında, cezalarında 5237 sayılı TCK"nin 86/3.e maddesine göre arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanıkların haklarında kurulan mahkumiyet hükümlerinde, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyları üzerinde kullanmaktan TCK"nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılabilecekleri gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
c) Kabule göre; Sanıkların cezalarında, 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesine göre indirim yapılırken, sonuç hapis cezasının "2 yıl 9 ay 10 gün" yerine "2 yıl 11 ay 10 gün" olarak hesaplanması sureti ile fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafii ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 19/03/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.