Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1753 Esas 2021/6930 Karar Sayılı İlamı

5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."in, anılan Kanun"un 63/10 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Bakırköy 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/04/2017 tarihli ve 2016/589 esas, 2017/219 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 03/02/2020 gün ve 94660652-105-34-18458-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/02/2020 gün ve KYB-2020/1753 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/6. maddesi uyarınca, sanığın adlî sicil kaydında yer alan mahkûmiyetin kesinleşme tarihi itibariyle suç tarihinden sonra olması, bu nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel mahkûmiyeti bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği halde, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul edip etmediği de sorulmadan, “sanığın önceden aynı eylemi nedeniyle hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmuş olduğundan yasal koşulların oluşmaması nedeniyle” biçimindeki kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesinin "...Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır…” şeklinde olduğu, sanığın, mağdura karşı, aynı gün, aynı işyerinde, iki farklı abonelik sözleşmesi tesis ettirmesi şeklindeki somut olayda, sözleşmelerin aynı gün içerisinde düzenlenmesi nedeniyle, eylemler arasındaki zaman aralıklarının, TCK"nin 43/1. maddesinde yer verilen, "değişik zamanlarda" tanımını içerisinde değerlendirilemeyeceği cihetle, sanık hakkında tek bir suç ve ceza belirlenmesi yerine, zincirleme suç kabul edilerek, belirlenen temel ceza üzerinden TCK’nin 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılmasına karar verilmesinin hatalı olduğu,
Hususunda da kanun yararına bozma isteminde bulunup bulunulmayacağının değerlendirilmesi için Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21/06/2021 tarihinde, oy birliğiyle karar verildi.