Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/8778 Esas 2013/8959 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı Sağlık Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/09/2006 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/11/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, rücuen tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının devlet hastanesinde hemşire olarak görev yaptığı sırada uyguladığı hatalı enjeksiyon nedeni ile zarara uğrayan üçüncü kişiye ödemek zorunda kaldığı tazminat tutarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının ceza yargılaması sırasında 4/8 oranındaki kusuru ile zarara neden olduğu belirlendiğinden davacının ödediği tazminat tutarının yarısı oranında davalının sorumlu tutulabileceği kanaatine varılarak istemin yarısının ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi belgelerden, davacının zarar gören üçüncü kişiye mahkeme kararı ile ödemeye mahkum olduğu tazminat tutarını 09.02.2006 tarihinde ödediği, eldeki davada da rücuen ödetilmesini istediği tazminat tutarına ödeme tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasını istediği halde zuhulen ödeme tarihini 02.09.2006 olarak göstermiş bulunmasından dolayı mahkemece hüküm altına alınan tazminatın ödeme günü olan 09.02.2006 yerine 02.09.2006 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ödetilmesine karar verilmiş bulunması doğru değil ise de anılan bu yanılgı yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte olmadığından 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan “...02.09.2006...” tarihinin silinerek yerine “...09.02.2006...” tarihinin yazılmasına, davacının öteki temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 16/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.