Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1. maddesi gereğince mahkumiyet.


Taksirle öldürme uçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanık ... ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ..."nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda 22.10.2013 tarihinde verilen hükmün, sanığa 11.02.2014 ve 12.02.2014 tarihlerinde, sanık müdafiine ise 26.12.2013 tarihinde tebliğ edildiği, CMUK"un 210/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra sanığın, 02.05.2014 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin reddine,
2-Sanık ... müdafiinin temyizine yönelik olarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141 ve 5271 sayılı CMK"nın 34. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının, karşı oy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılması zorunlu olduğu, gerekçede, hükmün dayanaklarının, akla, hukuka ve dosya içeriğine uygun olarak açıklanması, Ceza Muhakemesi Kanununun 230. maddesinde ise hükmün gerekçesinde, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, bunun nitelendirmesinin yapılması, Ceza Kanunu"nda öngörülen sıra ve esaslara göre cezanın ve ayrıca cezaya mahkumiyet yerine veya yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi, cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine ya da ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususa ilişkin istemlerin kabul veya reddine dair dayanakların gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtildiği, yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi, yasa koyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi, uygulamada da keyfiliğe yol açacağı, bu itibarla keyfiliği önlemek, tarafları tatmin etmek, sağlıklı bir denetime olanak sağlamak bakımından, hükmün gerekçeli olmasında zorunluluk bulunduğu, hükmün gerekçeyi ihtiva etmemesinin 1412 sayılı Kanun"un 308/7 ve 5271 sayılı CMK"nın 289/1-g bendi uyarınca hukuka kesin aykırılık halini oluşturacağı, incelenen dosya kapsamından; sanığa atılı suçların sübutuna ilişkin delilleri irdelemeksizin, yazılı şekilde gerekçesiz olarak mahkumiyetine ilişkin hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de; sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması talebinin hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesini de kapsamasına ve CMK"nın 230/1-d maddesi gereğince "cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemliren kabul veya reddine ait dayanakların" hükümde gösterilmesi gerektiğinin açıkça belirtilmesine rağmen sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi konusunda olumlu veya olumsuz bir değerlendirme yapılmaksızın hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin teyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.